Ο μεγάλος όγκος τέτοιων κτισμάτων που αναδύθηκε με την ενεργοποίηση των Νόμων τακτοποίησης αυθαιρέτων, συντελεί στο να εντατικοποιηθούν από την πολιτεία, όλες οι  διαδικασίες ένταξής τους στο κυρίως σώμα του δομημένου χώρου, με ιδιαίτερη έμφαση στην φορολογική τους αξιοποίηση.

Επειδή το ζήτημα των αυθαιρέτων ήταν μία κατηγορία από μόνο του, οι αρμόδιοι είχαν  ήδη αρκετά προβλήματα να επιλύσουν,  ανάλογα με αυτά των νομοσχεδίων φορολογίας ακινήτων. Για αυτόν τον λόγο δεν υπήρχε η δυνατότητα  να μελετώνται οι δύο τομείς, ταυτόχρονα από την ίδια ομάδα και σε συνδυασμό ο ένας με τον άλλον. Έτσι τα αυθαίρετα  αντιμετωπίστηκαν με προχειρότητα και η  ένταξή τους στο φορολογικό σύστημα υπήρξε προβληματική.

Η ασάφεια οδήγησε πολλούς ιδιοκτήτες στο λανθασμένο συμπέρασμα ότι μη δηλωθέντα αυθαίρετα αποφεύγουν και τον ΕΝΦΙΑ. Ορισμένοι ανέστειλαν τη διαδικασία υποβολής της δήλωσης αυθαιρέτου ενώ άλλοι υιοθέτησαν ακόμη και αρνητική στάση στην προοπτική της νομιμοποίησης.

Όμως μια προσεκτική ανάγνωση του Νόμου για τον ΕΝΦΙΑ από το πρώτο άρθρο του, παρ 5, μας προσγειώνει ανώμαλα στο εξής:

«5. Για τον καθορισμό του ΕΝ.Φ.Ι.Α. ......... Αν η πραγματική επιφάνεια του ακινήτου υπερβαίνει αυτή που αναγράφεται στην οριστική εγγραφή στο κτηματολογικό γραφείο ή στον τίτλο κτήσης ή στην άδεια οικοδομής ή έχει γίνει αλλαγή της χρήσης του ακινήτου, λαμβάνεται υπόψη η πραγματική επιφάνεια και η πραγματική χρήση του ακινήτου..»

Ποια είναι όμως η πραγματική επιφάνεια του ακινήτου;  Eίναι το άθροισμα όλων των νομίμως υφιστάμενων και όλων των αυθαίρετων κτισμάτων!

Συμπέρασμα: Κάθε αυθαίρετο κτίσμα ή αυθαίρετη χρήση η οποία αλλάζει επί το δυσμενέστερο την φορολογητέα αξία, είτε αυτό έχει δηλωθεί κατά μέρος, είτε στο σύνολό του, σε προγενέστερο Ε9, όφείλει να συμπεριληφθεί με τα πραγματικά του μεγέθη, επιφάνειας, και χρήσης, ασχέτως αν έχει δηλωθεί ή όχι με κάποιον από τους ισχύοντες ή προηγούμενους νόμους αυθαιρέτων!

Γιατί το τονίζουμε αυτό; Διότι πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι η μη δήλωση του αυθαιρέτου με αντίστοιχη υπαγωγή του στις διατάξεις του νόμου 4495/17, δεν σημαίνει και απαλλαγή από τον ΕΝΦΙΑ. Αντίθετα ο ιδιοκτήτης σε περίπτωση μεταβίβασης του ακινήτου θα πρέπει να πληρώσει και αναδρομικό ΕΝΦΙΑ από το έτος 2014.

Όπως παρατηρήσαμε και πιο πάνω ο ΕΝΦΙΑ ήρθε για να μείνει! Επίσης διαπιστώσαμε ότι, είναι θεμιτό, οι πολίτες, να αναζητούν τρόπους  για να μετριάσουν την επιβάρυνσή τους, με πολεοδομικές και νομικές διαδικασίες που επιτρέπει το πλαίσιο της υφιστάμενης νομοθεσίας.  Από τη άλλη η πολιτεία δεν επιθυμεί να αποθαρρύνει τους πολίτες να ενταχθούν στην διαδικασία τακτοποίησης αυθαιρέτων, και έχει προβλέψει κάποιες ευνοϊκές ρυθμίσεις που επιφέρουν σημαντικές ελαφρύνσεις. Για την διερεύνηση των προοπτικών ελέφρυνσης του φόρου καθώς και για οποιοδήποτε άλλο θέμα ακίνητης περιουσίας ζητείστε ένα ραντεβού μαζί μας χωρίς καμία υποχρέωση.